Gasificatie-gebaseerde synthetische brandstoffen industrie rapport 2025: Marktgroei, technologische vooruitgangen en strategische inzichten voor de komende 5 jaar

• Executive Summary & Marktoverzicht
• Belangrijkste marktdrivers en beperkingen
• Technologische trends in gasificatie-gebaseerde synthetische brandstoffen
• Concurrentielandschap en leidende spelers
• Marktomvang & Groeiprognoses (2025–2030)
• Regionale analyse: Noord-Amerika, Europa, Azië-Pacific en de rest van de wereld
• Toekomstige vooruitzichten: Opkomende toepassingen en investeringsmogelijkheden
• Uitdagingen, risico’s en strategische aanbevelingen
• Bronnen & Referenties

Executive Summary & Marktoverzicht

Gasificatie-gebaseerde synthetische brandstoffen vertegenwoordigen een transformerend segment binnen het mondiale energielandschap, dat gebruikmaakt van geavanceerde thermochemische processen om koolstofhoudende grondstoffen—zoals steenkool, biomassa en gemeentelijk vast afval—om te zetten in syngas, dat vervolgens wordt verwerkt tot vloeibare brandstoffen. In 2025 ervaart de markt voor gasificatie-gebaseerde synthetische brandstoffen een hernieuwde impuls, gedreven door de noodzaak van decarbonisatie, zorgen over energiebeveiliging en de behoefte aan duurzame alternatieven voor conventionele fossiele brandstoffen.

Volgens gegevens van de Internationale Energieagentschap (IEA) is de wereldwijde investering in gasificatie-technologieën versneld, met meer dan 1.000 commerciële gasificatie-eenheden die wereldwijd operationeel zijn, die gezamenlijk meer dan 500 miljoen ton aan grondstoffen jaarlijks verwerken. De Azië-Pacific regio, geleid door China en India, domineert de capaciteitsuitbreidingen en is verantwoordelijk voor meer dan 60% van de nieuwe projecten, voornamelijk vanwege de overvloedige kolenreserves en ondersteunend overheidsbeleid gericht op schonere brandstofproductie.

De marktgroei wordt verder aangedreven door de integratie van hernieuwbare grondstoffen, zoals landbouwrestanten en bosbouwafval, in gasificatieprocessen. Deze verschuiving sluit aan bij de Hernieuwbare Energie Richtlijn van de Europese Unie en de Inflatie Vermindering Act van de Verenigde Staten, die beide lage koolstof brandstofproductie stimuleren. Als resultaat hebben verschillende grote energiebedrijven—waaronder Shell, Sasol, en Air Liquide—nieuwe investeringen en samenwerkingen aangekondigd om gasificatie-gebaseerde synthetische brandstoffaciliteiten op te schalen.

Ondanks deze vooruitgangen staat de sector voor uitdagingen gerelateerd aan kapitaalintensiteit, logistiek van grondstoffen en regelgevingsonzekerheid. Echter, voortdurende technologische innovaties—zoals modulaire gasificatie-eenheden en integratie van koolstofvastlegging—worden verwacht dat ze de projectlevensvatbaarheid verbeteren en de levenscyclusemissies verlagen. Volgens Wood Mackenzie wordt de wereldwijde markt voor synthetische brandstoffen geproduceerd via gasificatie naar verwachting $25 miljard bereiken tegen 2030, met een samengestelde jaarlijkse groeisnelheid (CAGR) van meer dan 8% vanaf 2025.

Samenvattend, gasificatie-gebaseerde synthetische brandstoffen staan op het punt een cruciale rol te spelen in de overgang naar een koolstofarm energiesysteem, en bieden een flexibele manier om diverse grondstoffen te gebruiken en de decarbonisatie van moeilijk te reduceren sectoren zoals luchtvaart, scheepvaart en zware industrie te ondersteunen.

Belangrijkste Marktdrivers en Beperkingen

Gasificatie-gebaseerde synthetische brandstoffen winnen terrein als een strategische oplossing voor de decarbonisatie van moeilijk te reduceren sectoren en het verbeteren van de energiebeveiliging. Verschillende belangrijke drijfveren stuwen de groei van deze markt in 2025:

• Decarbonisatie Mandaten: Strenge klimaatbeleidslijnen en netto-nul verplichtingen dwingen industrieën om naar lage-koolstofalternatieven te zoeken. Gasificatie maakt de conversie van grondstoffen zoals steenkool, biomassa en gemeentelijk vast afval naar syngas mogelijk, dat verder kan worden verwerkt tot synthetische brandstoffen met een lagere koolstofvoetafdruk. Het “Fit for 55” pakket van de Europese Unie en de Inflatie Vermindering Act van de VS zijn opmerkelijke beleidskaders die investeringen in geavanceerde brandstoftechnologieën versnellen (Europese Commissie, Het Witte Huis).
• Grondstofflexibiliteit en Waardevermeerdering van Afval: De mogelijkheid van gasificatie om een breed scala aan grondstoffen—waaronder landbouwrestanten, industrieel afval en niet-recyclebare kunststoffen—te verwerken, pakt zowel de uitdagingen van afvalbeheer als de risico’s van de levering van grondstoffen aan. Deze flexibiliteit is bijzonder aantrekkelijk in regio’s met overvloedige biomassa of afvalstromen, ter ondersteuning van doelstellingen van de circulaire economie (Internationale Energieagentschap).
• Energiebeveiliging en Diversificatie: Geopolitieke spanningen en verstoringen van de toeleveringsketen hebben de behoefte aan binnenlandse brandstofproductie vergroot. Gasificatie-gebaseerde synthetische brandstoffen bieden een manier om de afhankelijkheid van geïmporteerde olie en gas te verminderen, vooral voor landen met inheemse kolen- of biomassereserves (Internationale Energieagentschap).
• Technologische Vooruitgangen: Voortdurende verbeteringen in gasificatie-reactordesign, syngasreiniging en Fischer-Tropsch-synthese verbeteren de efficiëntie van processen en verlagen de kosten. Demonstratieprojecten door bedrijven zoals Sasol en Shell valideren commerciële operaties op grote schaal en trekken nieuwe investeringen aan.

Echter, verschillende beperkingen blijven de marktexpansie uitdagen:

• Hoog Kapitaal- en Operationele Kosten: Gasificatie-installaties vereisen aanzienlijke voorafgaande investeringen en complexe integratie met downstream-synthese-eenheden. De economische levensvatbaarheid is vaak afhankelijk van beleidsincentives of mechanismen voor koolstofprijsstelling (Internationale Energieagentschap).
• Complexiteit van de Grondstoffen Supply Chain: Het waarborgen van een consistente, duurzame en kosteneffectieve levering van grondstoffen—vooral van biomassa—blijft een logistieke en regelgevende hindernis in veel regio’s.
• Regelgevende en Publieke Acceptatie: Bezorgdheid over landgebruik, emissies en concurrentie met voedselgewassen voor biomassa kan projectgoedkeuringen vertragen en de schaalbaarheid beperken.

Samenvattend, hoewel gasificatie-gebaseerde synthetische brandstoffen goed gepositioneerd zijn om de decarbonisatie- en energiebeveiligingsdoelstellingen aan te pakken, zal het overwinnen van kosten-, toeleveringsketen- en regelgevende barrières cruciaal zijn voor de marktgroei in 2025 en daarna.

Technologische Trends in Gasificatie-gebaseerde Synthetische Brandstoffen

Gasificatie-gebaseerde synthetische brandstoffen worden geproduceerd door koolstofhoudende grondstoffen—zoals steenkool, biomassa of gemeentelijk vast afval—om te zetten in syngas (een mengsel van waterstof en koolmonoxide) door middel van hoge-temperatuur, zuurstof-beperkte processen. Dit syngas wordt vervolgens katalytisch omgezet in vloeibare brandstoffen of chemicaliën, waaronder synthetische diesel, methanol en luchtvaartbrandstoffen. In 2025 ondergaat de sector aanzienlijke technologische vooruitgangen gedreven door de noodzaak voor schonere energie, principes van de circulaire economie en decarbonisatie-mandaten.

Een van de meest opvallende trends is de integratie van hernieuwbare grondstoffen, met name biomassa en afval, in gasificatiesystemen. Geavanceerde gasificators zijn nu in staat om heterogene en lage kwaliteit grondstoffen te verwerken, wat het bereik van duurzame inputs vergroot en de afhankelijkheid van fossiele hulpbronnen vermindert. Bedrijven zoals Siemens Energy en Shell investeren in flexibele gasificatieplatforms die kunnen schakelen tussen steenkool, biomassa en afval, waarbij de operationele efficiëntie en emissieprofielen worden geoptimaliseerd.

Een andere belangrijke trend is de koppeling van gasificatie met koolstofvastlegging, -gebruik en -opslag (CCUS) technologieën. Door CCUS te integreren, kunnen gasificatie-installaties hun koolstofvoetafdruk aanzienlijk verminderen, waardoor synthetische brandstoffen concurrerender worden in lage-koolstofmarkten. Bijvoorbeeld, Sasol en Air Liquide voeren pilootprojecten uit die gasificatie combineren met geavanceerde CO₂ vastlegging, gericht op zowel industriële als transportbrandstoepassingen.

Digitalisatie en procesoptimalisatie herdefiniëren ook de industrie. De adoptie van kunstmatige intelligentie (AI) en geavanceerde procescontrolesystemen maakt real-time monitoring en voorspellend onderhoud mogelijk, wat de plant beschikbaarheid verbetert en operationele kosten verlaagt. Honeywell en ABB zijn toonaangevende aanbieders van digitale oplossingen op maat voor gasificatie-gebaseerde synthetische brandstofinstallaties, met platforms die de flexibiliteit van grondstoffen en productopbrengst verbeteren.

• Grondstofflexibiliteit en waardevermeerdering van afval breiden het duurzaamheidsprofiel van synthetische brandstoffen uit.
• Integratie met CCUS positioneert gasificatie als een hoeksteen van netto-nul strategieën.
• Digitalisatie drijft operationele efficiëntie en kostcompetitiviteit aan.

Deze technologische trends worden verwacht de commercialisering en schaalbaarheid van gasificatie-gebaseerde synthetische brandstoffen te versnellen, en ondersteunen wereldwijde inspanningen om moeilijk te reduceren sectoren zoals luchtvaart, scheepvaart en zware industrie te decarboniseren. Volgens de voorspellingen van het Internationale Energieagentschap (IEA), zal de adoptie van geavanceerde gasificatietechnologieën cruciaal zijn voor het behalen van de klimaatdoelen voor 2030 en 2050.

Concurrentielandschap en Leidende Spelers

Het concurrentielandschap voor gasificatie-gebaseerde synthetische brandstoffen in 2025 wordt gekenmerkt door een mix van gevestigde energieconcerns, technologie-innovatielers en regionale spelers, die allemaal strijden om marktaandeel in een sector die gedreven wordt door decarbonisatie-mandaten en zorgen over energiebeveiliging. De markt ervaart toenemende investeringen in geavanceerde gasificatie-technologieën, strategische partnerschappen en verticale integratie, terwijl bedrijven proberen de flexibiliteit van de grondstof en de efficiëntie van processen te optimaliseren.

Leidende spelers in deze ruimte zijn onder andere Shell, Sasol, en Air Liquide, die allemaal gebruik maken van eigen gasificatie- en Fischer-Tropsch-synthesetechnologieën om synthetische brandstoffen te produceren uit kolen, biomassa en gemeentelijk vast afval. Shell blijft zijn portfolio van gasificatie-gebaseerde projecten uitbreiden, met name in Azië en het Midden-Oosten, met een focus op het integreren van koolstofvastlegging en -opslag (CCS) om het duurzaamheidsprofiel van zijn synthetische brandstoffen te verbeteren. Sasol, met zijn diepgaande expertise in kolen-naar-vloeistoffen (CTL) en gas-naar-vloeistoffen (GTL) processen, blijft een dominante kracht, vooral in regio’s met overvloedige kolenreserves en ondersteunende regelgevende kaders.

Opkomende technologieaanbieders zoals Velocys en Enerkem krijgen tractie door het commercialiseren van modulaire gasificatie-eenheden en afval-naar-brandstofoplossingen, gericht op gedecentraliseerde productie en circulaire economie-modellen. Velocys heeft verschillende partnerschappen met luchtvaartmaatschappijen en brandstofdistributeurs veiliggesteld om duurzame luchtvaartbrandstof (SAF) te leveren, terwijl Enerkem zijn gasificatie-installaties voor gemeentelijk vast afval in Noord-Amerika en Europa opschaalt.

Aziatische spelers, met name Sinopec en Indian Oil Corporation, investeren sterk in binnenlandse gasificatiecapaciteit om de afhankelijkheid van geïmporteerde ruwe olie te verminderen en lokale milieuproblemen aan te pakken. Deze bedrijven profiteren van overheidsincentives en werken steeds vaker samen met internationale technologie-licentiërers om de projectimplementatie te versnellen.

De concurrentiedynamiek wordt verder vormgegeven door joint ventures en consortia, zoals de door het Internationale Energieagentschap gesteunde initiatieven, die kennisdeling en standaardisering bevorderen. Naarmate de regulering toeneemt en de mechanismen voor koolstofprijsstelling zich uitbreiden, zal het vermogen om kosteneffectieve, lage-koolstof synthetische brandstoffen te leveren, de belangrijkste onderscheidende factor zijn onder marktleiders in 2025.

Marktomvang & Groeiprognoses (2025–2030)

De wereldwijde markt voor gasificatie-gebaseerde synthetische brandstoffen staat op het punt om tussen 2025 en 2030 aanzienlijk uit te breiden, gedreven door de toenemende vraag naar schonere energiealternatieven, vooruitgangen in gasificatie-technologieën, en ondersteunende beleidskaders. In 2025 wordt de marktomvang voor gasificatie-gebaseerde synthetische brandstoffen—waaronder synthetisch aardgas (SNG), methanol, Fischer-Tropsch-vloeistoffen en andere afgeleiden—geschat op ongeveer USD 18,5 miljard, volgens prognoses van MarketsandMarkets.

De groei wordt verwacht te versnellen met een samengestelde jaarlijkse groeisnelheid (CAGR) van 8,2% tot 2030, met een verwachte marktwaarde die tegen het einde van de prognoseperiode meer dan USD 27,5 miljard overschrijdt. Deze robuuste groeitrend wordt ondersteund door verschillende belangrijke factoren:

• Decarbonisatie-initiatieven: Overheden in Europa, Noord-Amerika en Azië-Pacific implementeren strengere emissieregelgeving en stimuleren de productie van lage-koolstofbrandstoffen, wat investeringen in gasificatie-gebaseerde synthetische brandstofprojecten bevordert. Het “Fit for 55” pakket van de Europese Unie en de Inflatie Vermindering Act van de VS zijn opmerkelijke beleidsdrijvers (Europese Commissie, Het Witte Huis).
• Grondstofdiversificatie: De mogelijkheid om een breed scala aan grondstoffen te gebruiken—waaronder steenkool, biomassa, gemeentelijk vast afval en industriële bijproducten—verhoogt de flexibiliteit en schaalbaarheid van de productie van gasificatie-gebaseerde synthetische brandstoffen, wat zowel publieke als private investeringen aantrekt (Internationale Energieagentschap).
• Vraag uit de industriële en transportsector: Moeilijk te reduceren sectoren zoals luchtvaart, scheepvaart en zware industrie wenden zich steeds meer tot synthetische brandstoffen om decarbonisatiedoelstellingen te behalen, wat de marktgroei verder aandrijft (Internationale Energieagentschap).

Regionaal wordt verwacht dat Azië-Pacific zijn leiderschap in marktaandeel behoudt, gedreven door grootschalige projecten in China en India, terwijl Europa en Noord-Amerika de snelste groeicijfers zullen vertonen als gevolg van agressieve klimaatbeleidsmaatregelen en technologie-adoptie. De marktopdracht voor 2025–2030 suggereert een dynamische periode van innovatie, capaciteitsuitbreiding en strategische partnerschappen, waardoor gasificatie-gebaseerde synthetische brandstoffen een cruciaal onderdeel van de wereldwijde energieovergang zijn.

Regionale Analyse: Noord-Amerika, Europa, Azië-Pacific en de Rest van de Wereld

Het regionale landschap voor gasificatie-gebaseerde synthetische brandstoffen in 2025 wordt gevormd door variërende beleidskaders, beschikbaarheid van grondstoffen en industriële vraag in Noord-Amerika, Europa, Azië-Pacific en de Rest van de Wereld (RoW).

Noord-Amerika blijft een belangrijke speler, gedreven door overvloedige kolen- en biomassa-reserves, evenals ondersteunende overheidsinitiatieven voor schone energie. De Verenigde Staten investeren met name in geavanceerde gasificatie-technologieën om synthetische brandstoffen te produceren voor zowel transport- als industriesectoren. De voortdurende financiering van demonstratieprojecten door het Amerikaanse Ministerie van Energie en de druk voor decarbonisatie in zware industrieën zijn belangrijke groeifactoren. Canada onderzoekt ook gasificatie voor afval-naar-brandstofprojecten, waarbij het gebruik maakt van zijn bosbouwsector en gemeentelijke vaste afvalstromen. Volgens het Internationale Energieagentschap wordt verwacht dat de productie van synthetische brandstof in Noord-Amerika gestaag zal groeien, met een focus op het verminderen van levenscyclusemissies.

Europa wordt gekenmerkt door strenge koolstofregels en ambitieuze doelen voor hernieuwbare energie, die de adoptie van gasificatie-gebaseerde synthetische brandstoffen versnellen. Het “Fit for 55” pakket van de Europese Unie en de Hernieuwbare Energie Richtlijn (RED II) stimuleren investeringen in geavanceerde biobrandstoffen en e-brandstoffen. Duitsland, Nederland en Zweden lopen voorop met pilotinstallaties die biomassa en afval omzetten in synthetische diesel en luchtvaartbrandstoffen. De nadruk van de regio op principes van de circulaire economie en energiebeveiliging bevordert publiek-private partnerschappen en grensoverschrijdende projecten, zoals benadrukt door de Europese Biogas Associatie.

Azië-Pacific is opkomend als de snelst groeiende markt, gestuwd door snelle industrialisatie, urbanisatie en energie-diversificatie-inspanningen. China investeert zwaar in gasificatie van kolen en biomassa om synthetisch aardgas en vloeibare brandstoffen te produceren, met als doel de afhankelijkheid van olie-importen te verminderen en luchtvervuiling te beteugelen. Japan en Zuid-Korea richten zich op afval-naar-brandstof technologieën en integreren synthetische brandstoffen in hun waterstofstrategieën. De groei van de regio wordt ondersteund door overheidsincentives, technologieoverdracht en samenwerkingen met wereldwijde energiebedrijven, zoals gerapporteerd door Wood Mackenzie.

Rest van de Wereld (RoW) omvat Latijns-Amerika, het Midden-Oosten en Afrika, waar de adoptie nog in een pril stadium verkeert, maar aan het winnen is. Brazilië verkent gasificatie van biomassa, met gebruik van zijn landbouwsector, terwijl Zuid-Afrika nog steeds grote kolen-naar-vloeistof (CTL) installaties opereert. Midden-Oosterse landen overwegen gasificatie voor afvalbeheer en synthetische brandstofproductie als onderdeel van bredere strategieën voor de energietransitie, volgens BloombergNEF.

Toekomstige Vooruitzichten: Opkomende Toepassingen en Investeringsmogelijkheden

De toekomstvooruitzichten voor gasificatie-gebaseerde synthetische brandstoffen in 2025 worden vormgegeven door een samensmelting van technologische vooruitgangen, beleidssteun en groeiende vraag naar lage-koolstof energieoplossingen. Gasificatie, die koolstofhoudende materialen zoals steenkool, biomassa of afval omzet in syngas, dient als een veelzijdig platform voor het produceren van synthetische brandstoffen zoals methanol, Fischer-Tropsch vloeistoffen en synthetisch aardgas. Naarmate de decarbonisatiedoelstellingen wereldwijd toenemen, ziet de sector een hernieuwde interesse van zowel publieke als private investeerders.

Opkomende toepassingen breiden zich uit voorbij traditionele elektriciteitsproductie en industriële grondstoffen. In 2025 worden gasificatie-gebaseerde synthetische brandstoffen steeds meer geïntegreerd in de luchtvaart- en maritieme sectoren, waar elektrificatie een uitdaging blijft. Duurzame luchtvaartbrandstof (SAF) afkomstig van gasificatie van biomassa krijgt traction, met verschillende demonstratieprojecten in Europa en Noord-Amerika. Bijvoorbeeld, Shell en Sasol hebben joint ventures aangekondigd om de productie van Fischer-Tropsch-gebaseerde SAF op te schalen, met als doel commerciële uitrol tegen het einde van de jaren 2020.

Een andere veelbelovende toepassing is het gebruik van afval-naar-brandstof gasificatie-technologieën, die zowel afvalbeheer als energiebehoeften aanpakken. Bedrijven zoals Velocys en Enerkem zijn bezig met het opschalen van commerciële installaties die gemeentelijk vast afval omzetten in lage-koolstof brandstoffen, ondersteund door overheidsincentives en circulaire economie beleidsmaatregelen.

Investeringsmogelijkheden worden aangemoedigd door ondersteunende regelgevende kaders, zoals de Hernieuwbare Energie Richtlijn van de EU en de Inflatie Vermindering Act van de VS, die kredieten en mandaten voor lage-koolstof brandstoffen bieden. Volgens de prognoses van het Internationale Energieagentschap (IEA) zal de wereldwijde investering in geavanceerde biobrandstoffen, inclusief gasificatie-gebaseerde routes, naar verwachting meer dan $10 miljard bedragen in 2025, met een samengestelde jaarlijkse groei (CAGR) van meer dan 8% tot 2030.

• Strategische partnerschappen tussen energiebedrijven en technologieaanbieders versnellen de commercialisering.
• Venture capital en private equity richten zich steeds meer op modulaire en gedistribueerde gasificatiesystemen, vooral in opkomende markten.
• Integratie van koolstofvastlegging met gasificatie opent nieuwe inkomstenstromen via certificering van lage-koolstof brandstoffen en emissiehandel.

Samenvattend markeert 2025 een cruciaal jaar voor gasificatie-gebaseerde synthetische brandstoffen, met uitbreidende toepassingen in moeilijk te reduceren sectoren en robuuste investeringsstromen die de technologie positioneren als een hoeksteen van de wereldwijde energieovergang.

Uitdagingen, Risico’s en Strategische Aanbevelingen

Gasificatie-gebaseerde synthetische brandstoffen bieden een veelbelovende route naar de decarbonisatie van sectoren die afhankelijk zijn van vloeibare brandstoffen, maar de industrie wordt geconfronteerd met aanzienlijke uitdagingen en risico’s terwijl deze in 2025 opschaalt. Een van de belangrijkste obstakels is de hoge kapitaalinvestering die vereist is voor commerciële gasificatie-installaties. De complexe integratie van grondstofverwerking, gasificatiereactoren, gasreiniging en Fischer-Tropsch-synthese vereist aanzienlijke voorafgaande investeringen, vaak meer dan $1 miljard per faciliteit, wat privéfinanciering kan ontmoedigen en de projectontwikkeling kan vertragen (Internationale Energieagentschap).

De beschikbaarheid van grondstoffen en prijsvolatiliteit vormen ook risico’s. Hoewel gasificatie een scala aan grondstoffen kan gebruiken—waaronder steenkool, biomassa en gemeentelijk vast afval—blijft het een uitdaging om een consistente, duurzame en kosteneffectieve levering te waarborgen. Biomassa, in het bijzonder, ondervindt concurrentie van andere hernieuwbare energiesectoren en is onderhevig aan seizoensgebonden en geografische beperkingen (Internationale Renewable Energy Agency).

Regelgevingsonzekerheid is een ander kritiek risico. Beleidskaders voor lage-koolstof brandstoffen evolueren, met variërende niveaus van steun in verschillende regio’s. Het ontbreken van geharmoniseerde normen voor koolstofintensiteit, duurzaamheidscriteria en geschiktheid voor incentives kan het investeringsvertrouwen ondermijnen en de toegang tot de markt compliceren (Europese Biogas Associatie). Bovendien zijn de levenscyclusemissies van gasificatie-gebaseerde brandstoffen sterk afhankelijk van de keuze van de grondstof en de integratie van koolstofvastlegging, waardoor naleving van toekomstige regelgeving een bewegend doel wordt.

Technologische risico’s bestaan, met name rond proces efficiëntie en opschaling. Hoewel gasificatie in sommige contexten een volwassen technologie is, blijft het een uitdaging om deze te integreren met geavanceerde synthese en koolstofvastlegsystemen op commerciële schaal. Operationele betrouwbaarheid, katalysatordeactivatie en syngasreiniging zijn voortdurende technische zorgen (National Renewable Energy Laboratory).

Strategische aanbevelingen voor belanghebbenden omvatten:

• Vorming van publiek-private partnerschappen om kapitaalinvesteringen te de-riskeren en demonstratieprojecten te versnellen.
• Beveiligen van langetermijncontracten voor grondstoffen en diversificeren van leveringsbronnen om prijs- en beschikbaarheidsrisico’s te mitigeren.
• Proactief in contact treden met regelgevers om duidelijke, stabiele beleidskaders en duurzaamheidsnormen te vormen.
• Investeren in R&D om procesintegratie, efficiëntie en prestaties van koolstofvastlegging te verbeteren.
• Verkennen van co-locatie bij bestaande industriële locaties om infrastructuur te benutten en kosten te verlagen.

Het aanpakken van deze uitdagingen zal cruciaal zijn voor gasificatie-gebaseerde synthetische brandstoffen om commerciële levensvatbaarheid te bereiken en op significante wijze bij te dragen aan de wereldwijde decarbonisatiedoelstellingen in 2025 en daarna.

Bronnen & Referenties

• Internationale Energieagentschap
• Shell
• Sasol
• Air Liquide
• Wood Mackenzie
• Europese Commissie
• Het Witte Huis
• Siemens Energy
• Honeywell
• Velocys
• Enerkem
• MarketsandMarkets
• Europese Biogas Associatie
• BloombergNEF
• National Renewable Energy Laboratory